بایگانی تیر ۱۳۹۶ :: جامعه شناسی صلح

۱۰ مطلب در تیر ۱۳۹۶ ثبت شده است

سرمای طبیعت در گذار فاصله طبقاتی

یادداشت منتشر در پایگاه فردای باران

۱ نظر

روسپی گری و گریزناپذیری امر اجتماعی

یادداشت منتشر در انصاف نیوز

۰ نظر

به بهانه 24 آبان روز ملی کتابخوانی

اکنون که در عبور از 32 سالگی قرار دارم، نزدیک هزار عنوان کتاب را در ذهن مرور می کنم که خوانده ام. همه آنها برایم ارزشمند و عزیز هستند. حدود هفتصد عنوانشان را در کتابخانه شخصی دارم. هرکدام بر من افزوده اند. اما از بین آنها کتابهایی بوده اند که تاثیری عمیق تر و ماندگارتر بر من داشتند. لیست زیر شامل همان کتابها است. و می توانم اعتراف کنم که بعضیشان آنقدر برایم نوستالوژیک هستند که دلم می گیرد و بغض می کنم...

(لیست اولویت بندی نشده است)

●تخصصی خارجی:

○گروندریسه. کارل مارکس

○چیستی علم. چالمرز

○جامعه باز و دشمنان آن. کارل پوپر

○اخلاق پروتستانی و روحیه سرمایه داری. ماکس وبر

○صور بنیادی حیات دینی. امیل دورکیم

○اغوا. ژان بودریار

○ترس و لرز. کی یر کگور

○تاریخ جنون. میشل فوکو

○توتالیتاریسم. هانا آرنت

○نظریه جامعه شناسی در دوران معاصر. جرج ریتزر

○زندگی و اندیشه بزرگان جامعه شناسی. لوییس کوزر

○مراحل اساسی سیر اندیشه در جامعه شناسی. ریمون آرون

○نظریه کنش ارتباطی. یورگن هابرماس

○تئوریهای انقلاب. استن تیلور

●تخصصی داخلی:

○ایران بین دو انقلاب. یرواند ابراهامیان

○اقتصاد سیاسی ایران. همایون کاتوزیان

○تضاد دولت و ملت. همایون کاتوزیان

○مقاومت شکننده. جان فورن

○مذهب علیه مذهب. علی شریعتی

○گذشته چراغ راه اینده. جامی

○انقلاب مشروطه. ژانت آفاری

○اندیشه سیاسی در اسلام معاصر. حمید عنایت

○جامعه شناسی نخبه کشی. علی رضاقلی

○دیباچه ای بر نظریه انحطاط ایران. سیدجواد طباطبایی

○داد بی داد. ویدا حاجبی تبریزی

●عمومی خارجی:

○برف بهاری. یوکیو میشیما

○صدسال تنهایی. گابریل گارسیا مارکز

○نمایشنامه ها. برتولت برشت

○قلعه حیوانات. جورج ارول

○شازده کوچولو. انتوان سنت اگزوپری

○ابله. داستایوفسکی

○آناکارنینا. تولستوی

○زوربای یونانی. نیکوس کازانتزاکیس

○بیگانه. البر کامو

○کیمیاگر. پائولو کوئلیو

○دزیره. آن ماری سلینکو

○برباد رفته. مارگارت میچل

○کجا می روی؟ . هنریک سینکویچ

○سرخ و سیاه. استاندال

○سرگذشت من. چاپلین

○فونتامارا. اینیاتسیو سیلونه

○فاوست. گوته

○کمدی الهی. دانته

○پر. ماتیسن

○نامه های عاشقانه یک پیامبر. جبران خلیل جبران

○داستانهای کوتاه. انتوان چخوف

●عمومی داخلی:

○سووشون. سیمین دانشور

○همسایه ها. احمد محمود

○سیاوش خوانی. بهرام بیضایی

○یک عاشقانه آرام. نادر ابراهیمی

○بار دیگر شهری که دوست می داشتم. نادر ابراهیمی

○چشمهایش. بزرگ علوی

○گیله مرد. بزرگ علوی

○شلوارهای وصله دار. رسول پرویزی

○هبوط. علی شریعتی

○کویر. علی شریعتی

○شاهدخت سرزمین ابدیت. آرش حجازی

○درباره حقیقت عشق. شهاب الدین سهروردی

○اسرار التوحید. زندگی ابوسعید ابوالخیر

○امام علی. عبدالفتاح عبدالمقصود (8جلد)

○گلستان. سعدی

○دیوان غزلیات. سعدی

○مثنوی. مولوی

○دیوان شمس. مولوی

○رباعیات. خیام

۰ نظر

پیروزی "ناشناس ساختارشکن" بر "شناس ساختارگرا" ؛ تحلیلی بر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا

مقاله منتشر در مجله تدبیر تازه

۰ نظر

واکاوی یک مفهوم: تنهایی

کلمات وزن دارند. خارج از دهان دارای جرم و حجم خاص خود هستند. بعضیهاشان چند گرم و بعضیهاشان چند کیلوگرم هستند. بعضی کلمات هم هستند که خیلی بیشتر از اینها وزن دارند. یک سنگینی جدی درونشان وجود دارد. هرچه میوه ممنوعه آگاهی را بیشتر خورده باشی این سنگینی را در سرت بیشتر حس می کنی.

تنهایی یکی از این مفاهیم است.

در جمع که هستی، روی گوشهایت وزنش را می نشاند. روی چشمهایت آویزان می شود. روی فکرت خودش را پهن می کند.

در میان جمعیتی "دور" و سخنانی "غریب" و جهانهایی "کوچک"، تنهایی به هیبت سایه ای در می آید و درونت یک چاه آرتیزین حفر می کند. لام تا کام دهان باز نمی کنی. لام تا کام دهانت گشوده نمی شود. نیاز داری برخیزی و خودت را در یک جلد کتاب بخوانی. خودت را در یک نت موسیقی بشنوی. خودت را در یک عطر ببویی. خودت را در یک تابلوی نقاشی تماشا کنی. اما نیست. نمی شود. و این خوب نیست.

اسارت است. تنهایی یک اسارت است. بزرگترین اسارت ممکن.

تا روزی که یک روح آشنا ببینی و لبخندتان بهم گره بخورد. که این خود امری است "دور".

اینگونه یا باید بروی یک کنجی بیابی و در انزوا گذران عمر کنی و یا آرام آرام کارت را بکنی و تاثیرت را بگذاری. این دومی انتخاب مهمی است که روح های بزرگ در تاریخ انجام داده اند. تا مرگ خویشتن از این نردبان بالا رفته اند. نوشته اند و گفته اند و انجام داده اند. هریک به زبانی. اما از پای ننشسته اند. کنار نکشیده اند.

این است که تنهایی سرنوشت مشترک این روح های پاک است. این اشتراک تنها نقطه ای از جهان است که تنها نیستند.

۰ نظر

نابهنگامی آدمی و جهان

آدمی تلفیقی نابهنگام است از آنچه می خواهد و آنچه در آن قرار گرفته است. یک نابهنگامی مرکب از هویت، تاریخ و آرزو که وادارش می کند به حرکت. مجموعه ای از فضیلتها که از دایره قدرتش خارج است با اینحال منظره ای از این لیست در خیابان و خانه متولد می شود. اینگونه تختخواب هم تریبونی خواهد بود از آن لیست که فرد را معروف می کند. معروف برای مخاطبی که خودش باشد. مخاطبی با چشمهای نافذ که از متن، آنچه را می فهمد که در توان دارد. اگرچه این توان اغلب در حداقل خودش قرار دارد انجا که میل تنفس می کند. اینگونه است که در هرکسی اسطوره های فراوانی حیات دارند. توگویی جسم و جان فرد محل زیست انداموار این اسطوره هاست.

نقد همانا مواجهه ای است با این فضیلتها که در زهدان ذهن حیات دارند. بااینحال خود نقد هم صرفا منظره است. بخشی از لیست و نه خارج از آن. اینگونه منتقد در فشار نابهنگامی قرار دارد. فشاری که خودش محصول مشترک هویت و تاریخ و آرزوهاست. نقاب نقش پذیری.

در تقابل این نقاب ناآگاه، واقعه خبر نمی دهد. گاه وقوع فضیلت نامشخص است بااینحال انتخابها همان بزنگاههای پرش هستند که بر پرتگاه مناظر عمومی قرار دارند. شجاعت این پرش گاه در همسایگی دیوانگی زیست می کند و خود منظره ای است از مراودات اجتماعی.

نابهنگامی آدمی در همین حین رخ می دهد و به تاسی از آن نابهنگامی جهان بازتولید می شود.

۰ نظر